Widoczne, brzydkie pęknięcia, ubytki na powierzchni mebli czy stolarki, wgłębienie w podłodze – to problemy nie tylko estetyczne. Przerwanie ciągłości powierzchni ochronnej może doprowadzić do zniszczenia większego kawałka przedmiotu. Aby przywrócić drewnu pełną funkcjonalność oraz pierwotne piękno należy zastosować odpowiedni preparat – szpachla do drewna niczym plaster przyklejony na ranę wyleczy uszkodzoną powierzchnię.
Szpachla czy kit?
Na rynku dostępne są kity i szpachle. Ze względu na miejsce zastosowania oraz sposób użycia nie różnią się wcale. Różnicą zasadniczą jest trwałość oraz estetyka. Kity są bardzo wytrzymałe i można nimi naprawiać nawet bardzo głębokie ubytki, ale ich estetyka pozostawia wiele do życzenia – zawsze wymagają pokrycia farbą. Szpachle są mniej wytrzymałe, ale można uzyskać efekt tak bardzo imitujący drewno, że dopiero po znacznym zbliżeniu można zauważyć, że kawałek powierzchni drewna został pokryty innym materiałem.
Rodzaje szpachli
Najbardziej uniwersalna i najłatwiejsza w użyciu jest szpachla biała. Stosuje się ją jako podkład pod malowanie.
Podobne działanie i zastosowanie ma szpachla w sprayu.
Szpachla z przeznaczeniem do określonego gatunku drewna jest nie tylko dobrana kolorystycznie, ale uwzględnia właściwości danego gatunku drewna, głównie jego twardość. Doskonałe efekty uzyskuje się nawet na większych powierzchniach.
Szpachlę bezbarwną warto zastosować jedynie w przypadku niewielkiego uszkodzenia. Większe obszary pokryte matową bezbarwną szpachlą znacznie odbiegają estetyką od reszty powierzchni.
Nakładanie szpachli – poradnik dla niewtajemniczonych
Drobnej naprawy mebla, podłogi, drzwi może dokonać każdy. Dla uzyskania w efekcie końcowym powierzchni estetycznej i trwałej niezbędne są następujące czynności:
Przygotowanie podłoża (powierzchni drewna)
Przed zastosowaniem szpachli drewno należy oczyścić i oszlifować. Grubość papieru zależna jest od rodzaju i grubości warstwy szlifowanej. Po zeszlifowaniu trzeba starannie usunąć pył – dobrze sprawdzi się odkurzacz.
Nałożenie szpachli
Gotową szpachlę bezpośrednio z puszki nakłada się metalową szpachelką na powierzchnię drewna. Niektóre szpachle wymagają wcześniejszego zamieszania. Grubość warstwy maksymalnej jaką można położyć zależy od rodzaju szpachli – najlepiej sprawdzić to w informacji podanej przez producenta. Jeśli producent zaleci warstwę nieprzekraczającą 2 mm, to warto się zastosować do tej porady. Jeśli to mało, należy odczekać (czasem 2- 4 godziny) i położyć kolejne warstwy.
Wysuszoną powierzchnią ponownie szlifuje się papierem ściernym – tym razem o najdrobniejszych ziarnach oraz oczyszcza z pyłu.
Bejcowanie
Bejcę nakłada się na czystą i gładką powierzchnię za pomocą kawałka miękkiej szmatki, gąbki, tamponu. Po pokryciu powierzchni bejcą należy jej nadmiar usunąć a następnie pozostawić do wyschnięcia. Jeśli po 24 godzinach kolor wyda się nam zbyt mało intensywny, bejcowanie trzeba powtórzyć.
Lakierowanie
Ostatnią czynnością jest lakierowanie. Pomijanie tej czynności jest błędem – niektórzy uznają bejcowanie za wystarczające. Tymczasem lakierowanie to nie jest czynność służące podniesieniu walorów estetycznych, a zabezpieczenie drewna przed działaniem niekorzystnych czynników środowiskowych.
